Adam's Peak 4000 treden

Mount Adams Peak
Na al die heerlijke maaltijden om 21.00 slapen en ik weer om 23.30 op omdat 00.05 de chauffeur Sandun mij komt ophalen. Niet om 00.00 want dat brengt ongeluk.
Hij zei nog kom voorin zitten want deze tocht gaan we samen maken maar ik eigenwijs en denk jij rijd en ik ga achterin lekker slapen want de autorit zou 2,5 uur duren. Na een half uur en de eerste bochten denk ik volgens mij zit ik weer curry's te eten en langzamer hand werd ik behoorlijk wagenziek. Dus toch maar voorin plaats genomen en hij nog langzamer rijden om de bochten zo min mogelijk te slingeren. Onderweg bijna iedereen langs de kanten van de weg in slaap behalve de honden die overal rondlopen of slapen behalve s'nachts en vinden het nodig om de auto aan te vallen. Gelukkig hebben wij geen hond of kat aangereden want dan zou er een heel ritueel moeten komen zoals door gezegend as rijden anders brengt het ongeluk.
Onderweg wel een groot mannelijk edelhert gezien, wilde varkens en heel bijzonder 2 reuze stekelvarkens maar doordat ik voor pampus voorin zat te laat om te fotografen.
Na 3 uur en nog wat eindelijk aangekomen en zie je nog hoger in de bergen een verlicht pad en in de top heel veel licht dus daar moeten we heen in 5000 duizend treden want wij nemen de lange route deze is minder stijl.
Tijdens de klim kan je onderweg uitrusten bij kleine uitspanningen en je ziet mensen die weer heel moeilijk naar beneden komen en sportieve Europeanen die lijken naar boven te spurten maar kom je toch weer overal tegen. De bedoeling is dat je stap voor stap met bezinning naar boven klimt. Maar ook daar was ik weer eigenwijs in en liep veel te snel in het begin en met mijn maag die nog steeds van streek was en geen enkele conditie kwam ik mezelf natuurlijk snel tegen. Uiteindelijk zijn we tot 4 km gekomen en de laatste 600 meter de aller stijlste en smalle trede laten zitten want inmiddels was de zon op om 6.30 en zie je wat je allemaal nog moet lopen/klimmen maar je moet ook nog naar beneden en ik heb ze zien strompelen. Iedereen zegt dat dat nog zwaarder is behalve twee Nederlandse dames die het verleden jaar ook hadden gelopen en gaven de goede tip om korte stukjes snel de trappen af te rennen.
Dat durfde ik niet helemaal que stijlheid maar tempo erin hielp goed en ik vond het veel makkelijker naar beneden terwijl Sandun liep te klagen dat zijn knieën pijndeden.
Eindelijk voldaan beneden mijn maag deed alleen nog maar pijn en niet meer misselijk dus na een glas sinaasappelsap en kruidenthee voor mijn maag weer terug naar Jan die de hele nacht heerlijk had liggen snurken. Om 12.00 waren we weer terug en stond er een lekkere lunch te wachten en 2,5 geslapen en was tot mijn eigen verbazing weer helemaal het ventje. De rest van de dag wat gelezen, tas weer ingepakt en natuurlijk gedobbeld . Gelijk spel.
Xxxxx Monique